به شمدونا سپردم تو نامه تم نوشتم

از تو و هر چی وعده ، بهم دادی گذشتم

چه اشتباهی کردم که اسمتو آوردم

خوبیش اینه لااقل واست قسم نخوردم

راستی چه عالمی بود اگر بدا نبودن

جدا می شیم ما از هم ، چون خیلی ها حسودن

دیشب تا صبح نشستم زیر نگاه مهتاب

تو خیلی خوبی امّا ، فقط تو عالم خواب

عکسا و هدیه هاتم ، میدم به یه واسطه

تا که به خیر و خوشی ، تموم شه این رابطه

حرفای عاشقونه همش مال قدیمه

مث همون حرفا که ما ها بهم زدیمه

قول و قراری ما فایده ای نداره

از فردا مال ما نیس اون دو سه تا ستاره

چون چشمای قشنگت هنوز مث عقیقن

به دل نگیر که می رم ، آدما بی سلیقن

پژمرده می شه کم کم عطر گلای یاسم

خدافظی نکردم ، پرته یه کم حواسم

هر وعده ای که دادی به هر کسی عمل کن

غصّه ها شو یه جوری ، با مهربونی حل کن

نذار که عشقت واسش مشکل و دردسر شه

چه وقتایی تلف شد با تو سر قرارا

تکلیفا روشن می شه همیشه تو بهارا

گناه تو همین بود نداشتن صداقت

اما گناه من بود نکردن خیانت

حرفای تو هنوزم رو دل من نشسته

ولی پر غباره این آین? شکسته

عاشقی تیره س امّا ، چشمای تو روشنه

اونوقت بازم تو میگی اینم گناه منه ؟

عاشق که نیستی امّا عاشقا نازنینن

اصلاٌ مث تو نیستن مهربونن ، امینن

عشق ما دو تا شده صورت یه مسئله

نقل دو تا عاشق صبور بی حوصله

سفیدی نگاهت ، نابه شبیه برفه

آب می شه زود و فقط به قیمت یه حرفه

دیگه خدانگهدار ، لحظه های قیمتی

من و ببخش عزیزم هر کی داره قسمتی